3. BÖLÜM KOORDİNAT SİSTEMİ
Coğrafyanın ilkelerinden olan dağılış prensibi yeryüzündeki noktaların yerinin tam olarak gösterilmesi ile yapılır. Bu nedenlerden dolayı yer belirlerken dünya üzerinden geçtiği var sayılan hayali çizgilere ihtiyaç duyulmuştur. Bu çizgilere paralel ve meridyen denir.
1.3.1 Matematiksel (Mutlak)Konum
Dünya üzerindeki herhangi bir noktanın paralel ve meridyenelere göre olan konumuna matematiksel konum denir.
Coğrafi koordinatlarda kullanılan bazı kavramların tanımı şunlardır:
EKVATOR: Dünyayı yatay olarak iki eşit parçaya böldüğü varsayılan çizgiye denir.
EKSEN: İki kutup noktasını birleştiren hayalî çizgiye denir. Eksen ile ekvator arasında 90 derecelik bir açı vardır
PARALEL: Ekvatora yatay olarak çizilen ve dünya üzerinde geçtiği düşünülen tam daire yaylarına denir.
MERİDYEN: İki kutup noktasından dikey olarak çizilen ve dünya üzerinde geçtiği düşünülen yarım daire yaylarına denir.
1.3.1.1 Paralellerin Özellikleri
1. Başlangıç paraleli olan Ekvator en büyük paralel dairesidir Ekvator 0° ile gösterilir. Daha sonra gelen paralel çizgileri birer derecelik açıyla çizilirler.
2. Ekvator çizgisi Dünya’ yı Kuzey ve Güney yarım küre olmak üzere iki eşit parçaya böler. Ekvator hariç paralel sayısı toplamda 180 tanedir. 90 tanesi Kuzey yarım kürede 90 tanesi Güney yarım kürede yer alır.
3. Paralellerin boyları ekvatordan kutuplara doğru gidildikçe kısalır. Bunun nedeni Dünya'nın şeklidir. Paraleller doğu-batı doğrultusunda uzanır.
4. Paraleller arası mesafe her yerde eşittir. (111 km)
5. Bazı paralellerin özel isimleri vardır. 23°27´ kuzey paraleline Yengeç Dönencesi 23°27´ güney paraleline Oğlak Dönencesi denir.
Enlem: Yerküre üzerindeki bir noktanın Ekvator'a olan uzaklığının açı cinsinden değerine denir. Derece (°) dakika (´) saniye (") cinsinden ifade edilir.
Aynı enlem üzerinde yer alan bütün noktaların ortak özellikleri şunlardır:
- Ekvator ve kutup noktalarına olan uzaklıkları
- Güneş ışınlarını alma açıları
- Gece-gündüz arasındaki süre farkı
- Çizgisel hızları ve yer çekimi
- Ardışık iki meridyen arasındaki mesafeleri
- Işınların atmosferde tutulma oranları aynıdır.
Güneş ışınlarının yere düşme açısı Ekvatordan uzaklaştıkça küçülür, kutup noktalarına teğet geçer. Buna bağlı olarak;
- Sıcaklığın dağılışı Ekvator'dan uzaklaştıkça değişir. Ekvator ve çevresinde sıcaklık değerleri yüksek iken kutuplara gidildikçe sıcaklık değerleri düşer.
- İklim ve bitki örtüsünde kuşaklar meydana gelir.
- Tarım ürünlerinin dağılışı değişir.
- Ekvator ve çevresinde cisimlerin gölge boyu kısa iken kutuplara doğru gölge boyu uzar.
- Denizlerdeki tuzluluk oranı kutuplara doğru azalır
- Kalıcı kar sınırı düşer
- Toprak türleri değişir.
- Bitki ve hayvan türleri değişir
- Çizgisel hız azalır.
- Gece gündüz arasındaki süre farkı artar.
- Grup ve tan süreleri uzar.
- Yer çekimi artar.
- Tarım orman ve yerleşme üst sınırı düşer.
Meridyen: Ekvatoru dik keserek kutup noktalarında birleştiği var sayılan yarım daire yaylarına meridyen denir. Meridyenlerin özellikleri şunlardır:
- Bütün meridyenler birer derecelik açıyla çizilir. Bütün meridyenler kutuplarda birleşir
- Başlangıç meridyeni Londra’nın Greenwich kasabasından geçer.0° ile numaralandırılır.
- Başlangıç meridyeni yerküreyi doğu ve batı olarak iki eşit parçaya ayırır.
- 180 tane Doğu Yarım Küre’de 180 tane Batı Yarı Küre’de olmak üzere toplam 360 tane meridyen vardır.
- Ardışık iki meridyen arasındaki mesafe sadece Ekvator’ da eşittir. (111 km). Ekvator’ dan uzaklaştıkça meridyenler arasındaki mesafe daralır. Böyle olmasının sebebi Dünya’nın küresel şeklidir.
- Bir meridyen yayının tam karşısındaki diğer meridyen yayına anti meridyen denir.
- İki meridyen arasındaki zaman farkı Ekvator’dan uzaklaştıkça değişmez. Her yerde 4 dakikadır.
Boylam: Dünya üzerindeki herhangi bir noktanın
Başlangıç meridyenine olan uzaklığının açı
cinsinden değerine denir. Derece (°) dakika (´)
ve saniye (") cinsinden ifade edilir.
Boylamların en büyük etkisi yerel
saatler üzerinedir.
Herhangi bir meridyenin güneşin tam karşısına geldiği an, güneş o meridyenin
üzerinde bulunan öğle vakti denir. Buna göre ayarlanan saate de yerel saat denir.
Hesaplama yapılırken
- Aynı yarım kürede yer alan meridyenler birbirinden çıkarılır. Farklı yarım kürede olanlar toplanır.
- Doğudaki bir noktasının yerel saati bulunurken zaman farkı eklenir. Batıdaki bir noktanın yerel saati bulunurken çıkarma işlemi yapılır.
Uluslararası ilişkilerde zaman birliğini sağlamak için uluslararası saat dilimleri belirlenmiştir. Bir saat dilimi 15 meridyenden oluşur. Dünya üzerinde 24 tane saat dilimi vardır. Başlangıç meridyenin 7°30´ doğusu ve 7°30´ batısı 0.saat dilimini oluşturur.
1.3.2 Özel Konum
Bir yerin okyanuslara, denizlere, boğazlara ve komşu ülkelere, yükselti ve yer şekillerine, yer altı ve yer üstü zenginliklerine göre olan konumudur.
1.3.3 Türkiye’nin Konumu
Özel Konum
Dünya’nın herhangi bir noktanın önemli denizlere boğazlara göre olan konumuna özel konum denir.
Türkiye’nin özel konumu ve sonuçları şunlardır: Ülkemiz,
- Ortalama yükseltisi fazladır. Yükselti batıdan doğuya doğru artar. Bu sebepten kısa mesafede iklim değişiklikleri görülür.
- Üç tarafı denizlerle çevrili bir yarımada ülkesidir. İstanbul ve Çanakkale Boğazları' na sahiptir.
- Kuzeyinde Karadeniz dağ kuşağı, güneyinde ise Toros dağ kuşağı bulunur. Bu dağlar kıyıya paralel uzandığı için kıyının nemli havası iç kesimlerde görülmez.
- Alp-Himalaya kıvrım sistemi içinde yer alır. Genç fay hatlarının çok olduğu bir deprem ülkesidir.
- Topraklarının bir kısmı Avrupa kıtasında (Trakya) bir kısmı da Asya’ da (Anadolu) yer alır.
- Ortalama yükseltisi fazla olduğu için akarsuların hidroelektirik potansiyeli de yüksektir.
- Yer altı kaynakları çok çeşitli ve zengindir.
Ülkemiz 26º-45º doğu meridyenleri, 36º-42º kuzey paralelleri arasında yer almaktadır. Bu durumun ülkemiz açısından sonuçları şunlardır:
- Orta kuşak ülkesidir. Dört mevsimi belirgin olarak yaşar. Buzul aşındırması ile oluşan kıyı şekilleri (fiyort, skayer) görülmez.
- Güneş ışınları hiçbir zaman dik açı ile düşmez. Cisimlerin gölge boyu hiç bir zaman 0 m olmaz.
- Güneyinde sıcak iklimlere kuzeyinde soğuk iklimlere komşudur.
- En doğusu ile en batısı arasında 76 dakika zaman farkı vardır.2. ve 3. saat dilimleri arasında bulunur.
- Güneyinden kuzeyine doğru güneş ışınlarının geliş açısı küçülür. Buna bağlı olarak;
- a) Sıcaklıklar enlem etkisiyle kuzeye doğru azalır.
- b) Gölge boyu kuzeye doğru uzar.
- c) Bir gün içinde gece gündüz süreleri arasındaki fark artar.
- d) Denizlerin tuzluluğu kuzeye doğru azalır.
4. BÖLÜM HARİTA BİLGİSİ
1.4.1. Harita ve Haritayı Oluşturan Unsurlar
Yeryüzünün tamamının veya bir kısmının kuşbakışı görüntüsünün, belirli bir ölçek
dâhilinde küçültülerek, düzleme aktarılmış hâline harita denir. Haritacılıkla ilgilenen
bilim dalına da "kartoğrafya" adı verilir
Haritalar çizilirken dikkat edilmesi gereken üç temel unsur vardır. Bunlar:
a) Haritası çizilecek alanın kuş bakışı olarak tepeden bakılmaktadır,
b) Ölçek (küçültme oranı) dahilinde küçültülmelidir.
c) Küresel küresel olarak yeryüzünü düzleme aktarılmalıdır.
Küresel küresel olarak yeryüzünü düzleme aktarılmalıdır.
Günümüzde veri üretimi sürekli artmaktadır. Üretilen verilerin karmaşıklığı
mekânsal bilgilerin anlaşılabilirliğini zorlaştırmaktadır. Bu nedenle bilgilerin anlaşılabilir olması için dağılış haritaları kullanılmaktadır.
Haritalardan;
✓ Mühendislik hizmetlerinde
✓ Ulaşım yollarının gösterilmesinde
✓ Belediyecilik hizmetlerinde
✓ Verilerin (tarım, hayvancılık, maden, nüfus, orman vb.) dağılışlarının gösterilmesinde
yararlanılır.
a. Başlık: Hazırlanan bütün haritalar bir amaca yönelik olduğu için mutlaka amacı
ifade edecek bir başlığı bulunmalıdır. Örneğin: Türkiye İdari Haritası, Dünya Fiziki
Haritası, Kırıkkale Nüfus Dağılışı Haritası vb.
b. Lejant ( Harita İşaretleri): Haritalarda hazırlanırken amaca uygun olarak seçilen
ve bilgilendirme yapma amacıyla kullanılan işaretlerin gösterildiği kısımdır. Her
haritanın kullanım amacına göre farklı işaretler bulunur.
c. Koordinat Sistemi: Dünya üzerindeki herhangi bir noktanın yerini belirlerken
kullanılan hayali çizgilerdir(paraleller ve meridyenler).
d. Yön Oku: Özellikle koordinat sistemi bulunmayan haritalarda konum belirtmek
amacıyla çizilen yönlendirme işaretidir. Aksine bir işaret yok ise genellikle haritaların
üst kısmı kuzeyi, alt kısmı güneyi, sağ tarafı doğuyu, sol tarafı ise batıyı gösterir.
e. Ölçek: Haritaları oluşturmanın temel amacı olay ve dağılışları göstermek oldu-
ğundan mutlaka küçültme yapmak gerekir. Haritalarda yapılan küçültme oranına öl-
çek denir. Ölçekler kendi arasında iki temel kısma ayrılarak incelenir.
1. Kesir Ölçek: Haritalar hazırlanırken kullanılan küçültme oranının rakamlarla
ifade edilmesidir. Kesir ölçek pay ve payda olarak iki kısımdan meydana gelir. Pay ve
paydadaki değerler cm cinsinden ifade edilir.
2. Çizgi Ölçek: Küçültme oranın çizgisel olarak ifade edilmesine denir. Kesir ölçekle aynı küçültme oranını ifade eder. Cetvel veya hesaba gerek kalmadan uzunluk
ölçmeye yarar. Aksine bir işaret yoksa çizgi aralıkları 1 cm’dir ancak gerçek uzunluklar
metre veya kilometre olarak verilir.
1.4.1.1 Projeksiyonlar
Yeryüzünün tamamı ya da bir bölümünün düzleme aktarılırken çeşitli yöntemler kullanılır. Bu yöntemlere projeksiyon
adı verilir.
Silindirik Projeksiyon: Ekvator ve çevresinin harita çiziminde kullanılan Projeksiyon
yöntemidir.
Özellikleri:
- Ekvatordan uzaklaştıkça alan ve açılar bozulur. Kutuplara doğru gittikçe hata payı artar. (Norveç, Kanada, Antarktika)
- Dünya haritasının çiziminde kullanılır.
- Hava ve deniz ulaşım haritalarında kullanılır.
- Kongo, Endonezya, Gabon gibi ekvatora yakın ülkeler düzlemde gösterilirken hata payı en azdır.
Özellikleri:
- Ekvatora ve kutuplara doğru bozulmalar artar.
- Alanlar korunurken şekillerde bozulmalar oluşur
- Teknik ayrıntılar isteyen haritalar bu yöntemle çizilir.
- Türkiye, Fransa, İran, İspanya gibi orta kuşaktaki ülkeleri daha doğru gösterir.
Düzlem Projeksiyon: Kâğıdın bükülmeden haritası çizilecek alanın üstüne konularak ve görüntülerin yansıtılmasıyla oluşturulur.
Özellikleri:
- Kutup çevresi(Antarktika, Norveç, Finlandiya, Kanada ) ve dar alanların gösterilmesinde daha çok kullanılır.
- Merkezden uzaklaştıkça bozulma oranı artar.
- Açılar bozulmazken alanlar ve şekiller bozulur.
- Yarım kürelerin çiziminde kullanılır.
a. Ölçeklerine Göre Haritalar
1. Büyük Ölçekli Haritalar: Küçülme oranın az olduğu ölçek paydasının küçük
olduğu, dar alanların çizildiği, hatanın az, detayın çok olduğu ve izohips aralığının
(1 m, 5 m) küçük olduğu ölçeklerdir. Ölçeği olmayan kabataslak çizilere kroki, öl-
çeği 1/20 ile 1/ 20000 arasındaki en detaylı çizimlere plan, ölçeği 1/ 200000’ e kadar
olan çizimlere büyük ölçekli haritalar denir.
2. Orta Ölçekli Haritalar: 1/ 200000 ile 1/ 500000 arasındaki küçültme oranına sahip
il ve ülke gibi daha geniş alanların çiziminde kullanılan detayların azaldığı hatanın
artmaya başladığı haritalardır.
3. Küçük Ölçekli Haritalar: Ölçeği 1/ 500.000’den daha küçük ölçekli haritalardır.
(1/600.000, 1/1.000.000 vb.) Hataların en fazla olduğu, detayların çok azaldığı, ülke,
kıta ve dünya gibi en geniş alanların çiziminde kullanılır.
b. Konularına Göre Haritalar
Genel Haritalar: Herhangi bir konuda bilgi vermek amacıyla hazırlanan ve günlük yaşamda herkesin kullanabileceği, çıkarımlar yapabileceği nispeten basit tasarlanmış haritalardır.
Fiziki Haritalar: Yükselti, eğim, bakı, dağ, ova, vadi, delta gibi yer şekilleri özellikleri
gösteren haritalardır.
Beşerî ve Ekonomik Haritalar: Nüfus ve nüfusun özellikleri, ekonomik faaliyetler ve
bu faaliyetlerin dağılışlarını gösterirler.
Siyasi ve İdari Haritalar: Kıtaların, ülkelerin, kent ve kasabaların sınırlarını gösteren
haritalardır.
c. Özel Haritalar
Bir konunun uzmanı tarafından hazırlanan ve o konu ile ilgilenen kişilerin kullanabileceği
nitelikteki özel çizimlerdir. Jeoloji haritaları, toprak haritaları, bitki haritaları, iklim
ve rüzgâr haritaları gibi kullanım alanları daha dar haritalar örnek olarak gösterilebilinir.
1.4.1.3. Haritalarda Hesaplamalar
Haritalar belirli bir ölçek dâhilinde çizilir. Gerçek uzunluk ve alan hesaplamaları bu
ölçeğe göre yapılır:
a. Gerçek Uzunluğun Hesaplanması
Gerçek uzunluk = Harita üzerindeki uzunluk x Ölçeğin paydası formülü kullanılarak
hesaplanır.(GU=HU x Ö)
b. Harita üzerindeki uzunluğun hesaplanması
Harita üzerindeki uzunluk=
c. Ölçeğin hesaplanması
d. Alan hesaplaması: Alan hesaplamalarında yüzeyin bütünü düşünülür. Metrekare
ile ifade edilir.
1.4.3 Yeryüzü Şekillerinin Haritalara Aktarılması
1.4.3.1 Kabartma Yöntemi
Bu yöntemde yüzey şekilleri belirli bir ölçek dâhilinde
kabartılarak çizilen alanın küçük bir maketi şeklinde hazırlanır.
Şekiller gerçeğe en yakın biçimde küçültüldüğü
için anlaşılması en kolay yöntemdir ancak hazırlanması
ve taşınmasındaki zorluklardan dolayı fazla tercih edilmemekte
masa ve duvar haritası olarak kullanılmaktadır.
1.4.3.2 Renklendirme Yöntemi
Genellikle eş yükselti eğrileriyle birlikte kullanılan bu
yöntemde yeryüzü şekilleri,yükselti ve derinlik basamakları
farklı renklerle gösterilir. Fiziki haritalarda yükseltiler
genellikle yeşil,sarı ve kahverenginin çeşitli tonları ile gösterilir.
Denizlerdeki derinlik ise mavi ve tonları ile gösterilir.
Yükselti ve derinlik arttıkça renklerin tonlarında koyulaşma
görülür..
1.4.3.3 İzohips Yöntemi
Deniz seviyesine göre aynı yükseltiye sahip olan noktaların birleştirilmesi ile elde
edilen kapalı eğrilere izohips denir.
- Denizlerde aynı derinlik noktalarını birleştiren eğrilere ise eş derinlik veya izobat eğrileri denir.
- En sık kullanılan yöntemdir.
- Eğrilerin sık ya da seyrek olması yüzey şekilleri hakkında bilgi verir.
- İzohips yöntemiyle çizilen haritalara topografya haritaları da denir. Renklendirme yöntemiyle beraber kullanılmaktadır.
Eğimin artması sonucunda :
- Akarsuların akış hızı fazladır.
- Akarsuların aşındırma, taşıma ve enerji potansiyelleri yüksektir.
- Denizler hızlı derinleşir, kıta sahanlığı daralır.
- Yol yapımı daha zor ve pahalı olur.
Haliç: Gelgit, dalga ve akıntıların akarsuyun
ağız kısmını aşındırması sonucunda oluşan
girintilerdir. Kıyı çizgisi akarsu ağzında karanın
içerisine doğru girmiştir. Akarsuların
okyanusa döküldüğü yerlerde görülür.
Boyun: İki tepe arasında kalan alçak kesimlerdeki
geçiş noktasıdır. İzohips haritalarında
birbirini kuşatmayan komşu izohipsler arasında
kalan yerlerdir.
Sırt: İki yamacın birleştiği kesimlerdeki dış
bükey kısımlardır. İzohips haritalarında eğriler,
yükseltinin arttığı yöne doğru “V” şeklinde
uzanırlar.
Delta: Akarsuların denizin sığ yerlerini doldurmaları
sonucunda oluşan ovalardır.
Falez (Yalıyar):Deniz kenarlarında izohipslerin
sıklaştığı âdeta üst üste bindiği yamaçlardır.
Vadi: İzohipsler, en dar izohips istikametine
doğru "/\" şeklinde girinti yaptıkları
yerlerdir. Akarsular "/\" nin açık ucuna
doğru akarlar.
Çanak (Kapalı Çukur): Çevresine göre
alçakta kalan çukur yerlerdir. Çanağın
merkezine doğru yükselti değeri azalır.
Çanakları ayırt edebilmek için ok işaretleri
kullanılır ya da taranarak gösterilir.
Profil Çıkarma
İzohips haritalarında yer şekillerinin yandan nasıl göründüğünü anlamak için kullanılan
bir yöntemdir. Profil çıkarırken yapılması gerekenleri şöyle sıralayabiliriz:
- Profili çıkarılacak iki nokta önce belirlenir ve bu iki nokta arasına bir doğru çizilir.
- Eş yükselti basamaklarını gösteren başka bir kâğıda paralel doğrular çizilerek haritanın altına konur.
- Profil doğrusunun geçtiği yerlerdeki noktalar diğer kâğıttaki grafiğe adım adım nokta ile işlenir. Daha sonra noktalar birleştirilerek Profil oluşturulur.
3-4 BÖLÜMLERDE BİTTİ :))
ÇIKMIŞ SORULAR ÜZERİNDEN TESTLERİ ÇÖZMEYİ İHMAL ETMEYİNİZ...
0 Yorumlar